inside the mind of a walking migraine

Tuesday, July 24, 2007

i was in a traumatic accident!

g-liner
hinde, joke lang. pero meron pa ring aksidente. pero mape-prevent naman sana yung aksidente na yun kung hindi lang mayabang yung bus.

ginagawa kong habit na pumasok ako ng maaga. as in mga 1 1/2 hours bago yung shift ko, pumupunta na ko sa office, tas mga 30 mins early ako dadating. so as always, sumakay ako ng bus dahil hari ito ng kalsada at mabilis akong makakarating sa gusto kong puntahan (una, dahil hindi na siya naghihintay ng mga pasahero; pangalawa, sobrang laki nito, walang gustong umoberteyk) at dahil malamig sa loob, kahit matrapik ako, walang problema.

pagdating ng bus sa junction (intersection), pumwesto siya sa kanan ng kalsada. hindi dapat siya dito pumwesto dahil kakaliwa kami at hindi kakanan. nang mag-GO na ang stop light, umamba siya ng pakaliwa, pero biglang may sumulpot na jeep sa gilid at ayaw magpatalo sa malaking dambuhalang higanteng sasakyan. pinilit niya ang hangad niyang dumiretso sa kalsada. pero wala ito sa malaking bus, pinilit din niya kumaliwa at umaasang hihinto ang jeep upang bigyang daan ang hari ng kalsada. matapos ang ilang sandali... boom. sumadsad ang mga gilid ng sasakyan, biglang tumigil ang bus. bumaba ng driver at konduktor. tinignan kung ano ang nangyari (although alam na alam niya kung ano ang nangyari). di ko na alam kung pano ko tatapusin itong kwentong ito.

nang tumigil ang bus, ang tanging nasa isip ko ay "may tao kaya dun sa jeep?" kawawa naman sila kung meron. kawawa naman yung jeep at nabikitima ng balyena sa lansangan. napakalungkot ng pangyayari dahil makikita mo sa mukha nung drayber na parang normal lang ang nangyari. parang inasahan niya na mabubunggo ito sa jeep. siguro'y tinuturuan niya ng leksyon ang pobreng drayber ng jeep na walang uurungan ang bus. kahit sino ka pa.

pindot dito para sa pictures.


malapit na
bago sumapit ang nakakalungkot na bangaan, busy ako sa pagte-text sa aking girlfriend. sinabi ko sa kanya na kailangan namin magusap tungkol samin. kinabahan siya. tama naman siguro yung kutob niya.

meron kasing mga bagay na mahirap i-explain. merong mga bagay na hindi dapat isulat. sasabihin ko sana sayo kung bakit kami maguusap. sasabihin ko sana sayo kung ano yung dahilan ng paguusapan namin. pero malamang di mo lang maintindihan.


long week
napakahaba ng linggong dumaan. sobrang dami ng mga meetings doon at dito. kung saan saan ako napupunta. kulang kulang ang tulog, isang pikit lang kelangan na agad bumangon. basta hindi normal ang linggo. parang isang buwan na ang nagdaan sa sobrang dami ng nangyari. pero ok, masaya siya. masasabi kong fruitful itong nagdaang linggong ito.

Labels: , , ,

0 Comments:

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home