an idle mind is the devil's workshop

dahil walang magawa
actually, merong gagawin, tinatamad lang ako. minsan naiinis na ako sa katamaran ko. parang hindi na malunasan. sobrang tamad ko, tinatamad ako pati sa pagtulog at pag pahinga. minsan sa umaga kapag kakagising ko lang, tinatamad ako magsalita - nagagalit minsan yung tita ko. alam ko nakakasakit na rin ako ng damdamin ng tao dahil sa habit ko na yan, pero hirap talaga alisin e. tulungan mo naman ako.


ano bang problema ko?
kailangan ko lang siguro ng magandang inspirasyon. o kaya isang bago sa buhay. nakakatamad din pag puro luma e. yun din ang isang problema ko, gusto ko laging may bago. ayoko yata ng stagnance sa mga bagay-bagay. ironically, dahil dito, tinatamad ako.

kailangan ko ng bagong pagkakaabalahan. bagong pagtutuunan ng pansin. isang bagong dahilan. naaalala ko nung grade 3 ako, first time kong sasabihin sa publiko, hindi ako naliligo sa umaga bago ako pumasok. siguro tumagal ang isa o dalawang linggo na hindi ako naliligo dahil sa sobrang lamig ng umaga. alas siyete ng umaga ang pasok ko kaya kailangan alas sais palang naliligo na. e grabe naman lamig sa umaga dati. naiintindihan ko na mga indiyano, mga hapon at koreano. close to zero ata ang temperature ng mga ciudad dun. sa labas yun ah, hindi sa loob ng opisina. imaginin mo na sa loob ng opisina, imbes na aircon, heater ang gumagana. o ha.


siguro depressed na naman...
hindi naman siguro. alam ko kung pano ang depressed - naranasan ko na ito dati e. ironically, after ng break-up yung depression ko (kinailangan ko ng tulong ng friends, oo yung sitcom, para ma-overcome yung depression na yun).

kaninang umaga, may nagtanong sakin kung ano daw ang magandang comfort food. immediately, sinagot ko ice cream. una, dahil yun naman talaga ang number one the comfort food para sakin. pangalawa, nanunuod ako ng the sopranos nung nagtext siya at saktong ang eksena ay gumagawa ang mag-amang soprano ng ice cream. habang pinapanuod ko yung eksenang yon, naalala ko nung panahon ng depression ko, bumili ata ako ng 1/2 galon na double dutch para sakin lang. dahil depressed ako. at maraming chocolate. natutunan ko kasi na nagpoproduce ang chocolate ng endorphins na nagpapasaya sa isang tao. so mula noon, kapag malungkot ako, i try to eat chocolate or ice cream. parang babae.


it's just a phase. it will be over soon.
isang bagay na natutunan ko noong adik na adik ako sa incubus nung second year ko sa kolehiyo. minsan meron kang mga problema, or mga bagay na pinagkakaabalahan sa mundong ito, pero lahat ito ay lilipas. matatapos din yan. isa lamang yang pahina ng aklat ng buhay mo. meron din magkakaroon din ng conclusion yan. wag ka masyado magalala. manghingi ka lang ng tulong sa dapat mong hingan. bibigyan ka naman ng pansin. wag ka magalala.