inside the mind of a walking migraine

Friday, August 31, 2007

hmmmm


i dont really know what happened here, but it looks like they're confiscating it. or maybe recycling it i dont know.

Wednesday, August 29, 2007

snatch

na-snatch ang selpown ko!!!
ok, ok, ok. siguro isa ito sa mga pinaka-misused na salita ngayong ng mga pinoy. bukod sa miskol ay wala na akong ibang maisip na salita.


snatch
ganto, kapag na-snatchan ka ng kung ano, ibig sabihin inagaw sayo yung kung ano mo, at umeskapo yung snatcher. yun tipong wala ka nang magagawa, di mo na kayang habulin. iiyak ka na lang habang nakangiti - awkward na mukha.


hold-up
kapag binantaan ng sakit sa iyong katawan o kamatayan habang nililimas ang mga gamit mo, ang tawag dun ay holdap. hindi snatch. sa holdap, kinakausap ka ng holdaper - hindi snatcher. malimit na may dalang baril o punyal ang holdaper at itututok at iaamba ito sayo animo'y sasaksakin o babarilin ka. at kusa mo namang ibibigay ang mga kagamitan mo upang di ka masaktan. kung matalino ka, ibibigay mo ang mga gamit mo. kung medyo meron kang kakulangan sa pagiisip, di mo ito ibibigay. kung magaling ka naman, malamang marunong ka ng self-defense at uuwi ang holdaper ng luhaan at may sakit ng katawan o malamang nakahiga lang sa kalsada, walang malay.


rob
kapag naman bigla mo na lang naramdaman na mas magaan ang bag mo at parang maluwag ang pantalon, malamang nadukutan ka, hindi na-snatchan. minsan mapapansin mo na may laslas ang bag mo sa ilalim, kitang kita ang butas. minsan walang butas, pero bukas ang bag. minsan pagdukot mo sa back pocket mo para kumuha ng pamasahe ay wala kang makapa, kung hindi mo naiwan ang wallet mo, malamang nadukutan ka. minsan naman, kukunin mo ang telepono upang malaman ang oras, ngunit wala, malamang nalaglag sa taxi o nadukutan ka nga. ito siguro ang pinakamahirap na uri ng pagnanakaw ng gamit dahil nangangailangan ito ng matinding skill. at isa pa, di mo agad malalaman na nanakawan ka na.

hanggang dito na lang siguro muna. wala na akong maisip na pwedeng mapagkamalian sa salitang snatch. kung meron ka pa, reply ka na lang sa comments.


blogspot
multiply

Labels: , , , ,

Tuesday, August 28, 2007

surveys: what can you do about it eh?

1. Story behind your profile song?
*** basahin mo yung lyrics

2. Whats bothering you rite now?
*** etong quiz namin sa office. oo meron kaming quiz sa opisina

3. Do you close the door when you pee?
*** minsan. if you walk in on me, that's your fault. hehehe

DESCRIBE YOUR:

4. Wallet?
*** penshopphe na di halatang penshop. kulay black at gray

5. Wallpaper on your computer's desktop?
*** singer ng evaline

6. Background on your cell phone?
*** bintana na may rain marks. ang ganda niya e.

7. Jewelry worn daily?
*** mga bracelet na may meaning

8. Where was your default picture taken?
*** sa teletech

9. Eyes?
*** pagod ang mga mata ko. parang limang oras lang everyday ang tulog. imagine mo yung mga taong less ang tulog kaysa sakin. hehehe

10. Doing this weekend.
*** magshoot malamang. or (kung meron) gig

11. Wearing?
*** QZN One Ops

12. Where are you?
*** sa opisina at tinatamad nang mag-compute compute

13. Listening to?
*** study mp3s

14. Have you ever kissed anyone named Alex?
*** i highly doubt it

15. What do you smell like?
*** amoy byahe.

16. Eating?
*** kanina kumain ako ng chocolate sundae kasama si jucy

17. What is your favorite thing?
*** sa ngayon, yung telepono kong bago- si donna arce. tanung niyo kay gracy kung baket. hehehe

18. Do you remember your dreams?
*** minsan. pero lately hindi

19. Do you believe dreams come true?
*** anu bang klaseng dream yan? may dream kasi as in pangarap. merong dream as in panaginip. yung pangarap, minsan mahirap maabot. yung panaginip, malalim masyado para malaman mo kung nagkatotoo nga o ano

20. Do you believe in miracles?
*** of course

21. Do you burn easily in the sun?
*** i think anything can burn easily in the sun. pwera na lang kung ikaw si superman siguro.

22. What's something you wish you could understand better?
*** girls.

23. What did you do last weekend?
*** nanuod nang nanuod ng the sopranos at gumawa ng mga kanta

24. Who do you miss?
*** ingkong namin. tsaka si cid yung apo niya, makulit at bibong bata.

25. Have you ever been in a fashion show?
*** hindi pa. at palagay ko di ako ever masasali sa ganun kasi ayaw ko

26. Orange or apple juice?
*** apple juice is the sh*t

27. Do you like the person who took this survey before you?
*** yes.

28. What was the last text message you received?
*** quote ni bembol roco galing kay rachel

29. What was the last text message you sent?
*** "kala ko sa libis?"

31. What is the closest thing to you that is blue?
*** my jeans

32. What was the last thing you ate?
*** custard

33. Last person you hugged?
*** si tenten at or si keies.

34. Whose house did you go to last night?
*** wala. sa bahay lang namin ako - nanunuod nga ng the sopranos

35. Who was the last person you visited in the hospital?
*** i think si tita luz pa yun.

36. Do you like someone right now?
*** of course. i like people in general

37. What do you wear more shorts, slacks, jeans or sweatpants?
*** jeans

38. What is the last movie you watched?
*** yung snatch. hanapin mo sa metrowalk. kung hindi mo mahanap, hiramin mo sakin. maganda siya.

39. Where did you get the shirt you're wearing?
*** sa dell. libre lang. libre mga tshirt namin dito, di na kailangan ng mga kung anu-anong dollars hehehe



***kung naniwala ka sa kahit anong sagot ko dito sa survey na to, isa kang gullible na tao. hehehe


blogspot
multiply

Thursday, August 23, 2007

random things i wanna say but won't

isa akong prankang tao. sasabihin ko ang gusto kong sabihin. ibig sabihin neto, di ko sasabihin ang ayaw kong sabihin - tama ba? sa mga ayaw kong sabihin, nakalista ang dalawampu. salamat kay gracy sa pag crosspost nito sa blogspot na hindi niya alam kung pano nangyayare. hehehe


1. Parang awa niyo na, wag niyo ko titignan habang naglalakad ako. Hirap tumingin sa lupa habang naglalakad!

2. Muntik ko na sabihin sayo dati na mahal kita. Buti na lang hindi kasi isa kang mabuting kaibigan.

3. Di mo ba nahahalata na ayaw ko sayo?

4. Parang awa mo na, yung mga nakakatawa lang. Nakaka-aksaya ng oras pag korni yung joke.

5. Gusto ko nang umalis dito!

6. Ayusin mo yang gitara mo! kung magsalita ka parang magaling ka, wala kang talent! Puro cover lang alam mo! Gumawa naman tayo ng sarili nating kanta! (hmmm... parang nasabi ko na ata to pero sa teks lang. tsaka di kasama yung walang talent part hehehe)

7. "Hello? naiintindihan mo ba ang concept ng pila? o di mo maintindihan? kailangan ba inglisen?" "pwede bang lumayu-layu ka ng onte?" - mga gusto kong sabihin kapag kukuha ako ng pera sa ATM.


---
so far, yan palang naiisip ko e. di ata pwede gawin to ng isang upuan lang. dapat siguro simulan ko na rin isulat sa papel yung mga bagay na gusto kong sabihin. parang theraphy para sakin kung umiinit ang ulo dahil sa maliliit na bagay na to.


blogspot
multiply

Thursday, August 16, 2007

i admit, i am stupid and stubborn and lazy and things like that

oo na, kinakausap ko na naman sarili ko
meron na naman akong kalokohang ginawa. napaka-immature kong tao, sarili ko lang iniisip ko. sa palagay niyo ba anybody desererves me at this point? palagay ko wala. walang deserving masaktan dahil sakin. madami na ko nasaktan, ayoko na dagdagan pa. lalu na yung mga taong wala naman ginagawang masama sakin. kaya ba matabunan ng simpleng "pasensya na" yun? palagay ko hindi. kaya bang mapunan ng isang matinding paliwanag yun? palagay ko hindi.

di ko alam kung bakit madali akong magsawa. ano kaya ang ginawa ng mga magulang ko nung bata ako para maging ganto ako ngayon? bakit ba ako naninisi ng tao? bakit ako moody? minsan hindi ako nagsasalita sa umaga kaya nagagalit sakin ang tiyahin ko. ni "oo" ni "hindi" hindi ako umuutal. dahil sa mood ko. ano ba problema ko? may tutulong ba sakin? palagay ko wala. di mo naman kasi binabasa ng buo ito e. titignan mo lang yung mga letters sa unahan. kung umabot ka hanggang dito, i-disregard mo yung huling apat na pangungusap. mabilis ako magsawa. yun ang problema.

nakaka-anim na telepono na ata ako sa loob lamang ng tatlong taon. pati yun di nagtatagal sakin. sa simula, gustong gusto ko ito. pagkaraan ng mga tatlong buwan, gusto ko na itapon, ipamigay o kung ano. pero meron naman ako di pinagsasawaan. bakit meron at wala?

magreply ka naman. ipaliwanag mo sakin kung bakit isip bata ako. kung bakit pabago-bago ang isip ko. i dont deserve anybody.

hanggang dito na lang kaibigan. sana naintindihan mo yung post ko na walang patutunguhan, maraming tanong at laylayan. sa mga oras na 'to, paniguradong wala ako sa sarili ko. pero pano ko masasabi yun kung wala talaga?

Labels: ,

Friday, August 3, 2007

it's gonna be a very, very, very boring day

sino ba'ng hinde?
eto na naman tayo. wala na naman magawa, kahit maraming dapat gawin. meron ako actually mga dalawang reports na dapat gawin, pero di ko ginagawa - dahil ako ay naubusan na ng kakayahan na sipagin sa aking trabaho. minsan iniisip ko kung sinipag ba ko kahit minsan sa trabaho. siguro dahil wala nang multiply. hehehe.

tinatamad na ko pumasok. kanina, pinapakinggan ko yung podcast ni bill simmons. sabi niya hindi pa daw siya nagkakaroon ng 9 to 5 na trabaho. nakakainggit. isa ako sa mga tao takot mawalan ng financial security, kaya mahirap para sa kin ang kumuha ng unstable na trabaho. pero gusto ko talaga ng hindi 9 to 5.

napakagandang maging freelance something. gusto ko sana maging freelance writer, at the same time, musician. mga bagay na gustong gusto kong gawin. yung hindi ko pagsasawaan. mabilis kasi ako magsawa. pero merong mga bagay na di ko pinagsasawaan, tulad ng pagkanta at pagsulat. kaya sineseryoso ko tong banda na binubuo ko ngayon. di pa kami magaling at feeling ko di pa ready mag-gig. onting practice pa.


nostalgia is the word
mga fifteen minutes kong inisip tong word na to. ginamit ko ang lahat ng kaalaman ko sa pagre-research sa internet para maalala ko lang kung ano yung word na ang ibig sabihin ay gustong bumalik at laging naaalala ang nakaraan.

magrereply kasi ako sa kaibigan ko, sasabihin ko, "i'm feeling a little -------- tonight." di ko maalala kung ano yung word na yun. alam ko sa letter N siya nagsisimula. laging pumapasok sa isip ko yung word na "nausea". e alam kong hindi yun ang ibig sabihin nun. kaya na-frustrate ako sa kakahanap. feeling ko hindi ako makakatulog sa kakaisip kung ano yung word na yun. tas makatulog man ako, dadalawin ako ng word na yun sa isip ko. tas bigla akong magigising sa gitna ng gabi at mapapasigaw, "NOSTALGIA!"

ayun. lenny kravitz ang pinapakinggan ko ngayon. ayoko muna makinig ng mga emo emo ngayon. nostalgic ako e. o ha.


para sa mga kapatid lang
bago ako pumasok sa lokal kanina, napansin kong papasok din si bro. bong budena. unang pumasok sa isip ko, "wow, ano kaya meron sa lokal ngayon." wala naman pala. ordinaryong pagkakatipon lang. yung mga kasama niya, pati siya, dire-diretsong pumasok sa lokal. kaming mga myembrolang, intay muna sa labas bago matapos ang awit.

tapos may nakita akong papel. nakalagay, "reserved". ok, so most likely di ako makaupo sa usual kong inuupuan sa likod. maganda kasi yung lugar na yun. tahimik sa likod, makakapag-concentrate ka. so nung makita ko yung paskil na tinanggal, naisip ko kung gano ka-celebrated ang mga bisita na ito.

so ok. diretso sa pagkakatipon. pagkatapos ng paksa at panalangin, umakyat sa pulpito yung destino - nakangiti. yung ngiti na hindi basta basta maipapaliwanag. yung parang batang binigyan ng laruan na gustong gusto niya. yung ngiti ng nanay mo pag first time nila magkita ng tatay mo na galing abroad. parang excited na ngiti. ganun ang ngiti nung manggagawa.

tinawag niya sa pulpito si bro bong para sa "ilang pananalita". hindi siguro niya ine-excpect na magsasalita siya. una, siguro dahil gusto lang nilang umatend ng pagkakatipon. pangalawa, siguro gusto lang niyang tratuhin siya bilang isang normal na kapatid na nanggaling sa ibang lokal.

nang magsalita ang oic sa rizal, iba ang naramdaman ko sa inaasahan. simula nang makita ko sila sa labas ng lokal, nakaramdam ako ng prejudice sa pagbisita nila dahil alam kong magkakaroon sila ng ibang treatment galing sa mga pamahalaan ng lokal na yun. pero nang magsalita siya, parang wala lang. napaka-genuine niyang tao. down-to-earth ika nga. napakatotoo. hindi ko inaasahan sa totoo lang. habang nagsasalita siya, nakaramdam ako ng galak sa puso ko. take note, galak ang ginamit kong word. nagagalak ako habang nagsasalita siya. that made my day officially. pero, lagpas 12AM na. so technically, kinabukasan na. ibang araw na to hehehe.

Labels: , , , , , , , ,